Benim Hikayem

Bu yazıya başlamak istiyorum. Bu yazının konusu hayatıma dokunan erkekler. Onları yazarsam eğer önemli,önemsiz, değerli,değersiz diye ayırt etmeden; hayatımın nasıl büyük bir aptallıktan öteye geçemediğini kendime bir kez daha kanıtlamış olurum diye düşünüyorum. Önce hepsinin adını sıralamaya çalışıp sonra başlıklar adı altında bir şeyler yazacağım haklarında. Bu yazıyı bir blogda bölüm bölüm yayınlamaya karar verdiğim için de isimleri değiştireceğ

  Özer- İlkokul

      Esrar-Ortaokul

       Akılsız-Lise

     Murat-radyocu

      Mehmet-radyocu

      Kıymetsiz Hocam

     Hakan-net

Tutsak-net

      Gürgömez-net

       Mustafa-artiz

 Mustafa-net

 Beyatlı-Üniversite

Erdemsiz-arkadaş

 Sevgili-arkadaş

 Moğol-net

Liste yapmaya çalışırken fark ettim ki daha belki de bir bu kadar kişiyi hatırlayamıyorum. Çünkü internet üzerinden o kadar çok insanla tanıştım ki artık isimleri ve yaşananları hatırlayamıyorum. Listeye şöyle bir baktığımda eksikler olduğunu hissediyorum. Gelgelim eksiğiyle fazlasıyla koskoca listede “gerçekten” canımı yakan sadece iki kişi var.

Gerçekten kelimesini tırnak içerisine aldım çünkü çok fazla yalan söyleyen bir insan olarak gerçek bir şeyler yaşamayı hayatının merkezine koymuş bir insanım. Özellikle de aşk konusunda gerçek bir şeyler yaşamak benim için önemli. Aslında şu anda fark etimde benim gerçekliğim dokunuş. O kadar çok sanal ilişki yaşadım ki bir erkeğin bana dokunmasının ne demek olduğunu bile tam olarak bilmiyorum hala. Neyse ki başlarda böyle değildi. Bu kadar çok yalan ve sanallık aslında hayatın gerçeklerini çok erken yaşta öğrenmiş olmamdan kaynaklanıyordur belki de. Çünkü benim fiziksel bir sorunum var. Şükürler olsun sakat ya da engelli değilim ama obezim. Evet ben bir obezim. Zaten düşününce de anlıyorsunuz ki bu kadar  çok erkek ancak sanal ortamda bir obezin hayatına girebilir. Hayatım boyunca zayıf olduğum bir dönemi hiç hatırlamıyorum. Ben insanların neler söylediğini anlayabildiğimden beri şişmanım. Çocukluğum onu yeme bunu yemelerle geçti. Belki de bu kadar çok söyledikleri için hep daha çok yedim, doymak bilmedim ve bugün 23 yaşında genç bir kadınım ama 120 kiloyum. Hayatıma gerçekten giren erkekler bunun yorumunu mutlaka yaptılar yüzüme karşı hem de neler hissedeceğimi ve bunun benden neler alıp götürebileceğini hiç düşünmeden. Güzel bir yüzüm ve gözlerim var. Erkekleri sanal ortamda etkilemem çok zor olmuyor bu sayede. Hatta vücudumu hiç boydan göstermeden sekiz ay ilişki bile yürütebildim. Aslında buna ilişki bile dememeliyim en iyisi bu konuya açıklamalarda girmek. Her neyse gelgelelim bu yazı benim fiziksel sorunlarımın hayatımı nasıl mahvetmesine izin verdiğimle ilgili. Çünkü kilo verebilirim ama yeterince çaba göstermiyorum. Bunun üstüne birde başıma gelen her şeyden şikayet ediyorum. Ama bazı şeyleri hak etmedim sanırım ya da belki hak etmişimdir, bilemiyorum.  Şişmanlığım hep benim nasıl biri olduğumun önüne geçiyor. Ben böyle düşündükçe karşımdaki insanlarda böyle düşünüyorlar. Ne yazık ki benim böyle düşünmemin nedeni de yaşadıklarım. Bu düşünceyi değiştirmenin bir yolunu bulamadım henüz. Evet artık bir numaradan başlamanın zamanı geldi. Bu yazıyı yazmaya daha dün başladım, bugün de bir blogda yayınlıyorum. Neden mi? Çünkü birilerinin hikayemi dinlemesini istiyorum. Hiç tanımadığım birilerine kendimi anlatmak istiyorum, birilerin beni dinlediğini hissetmek istiyorum. Her gün bir kişinin hikayesini yayınlayacağım, kişiler bittiğindeyse ne olacak hiç bilmiyorum... 

Çok düşünmeyin.... Saygılar...